I can certainly understand why one of your libraries was bothering you if you’re merging 250,000 lines of AI generated code in a month.
Programming is one of those skills and industries that is accessible enough that basically anyone can do it, but you will run into trouble later if you’re doing anything serious without learning how to do it well. There are hundreds or thousands of ways to make something work, but if it’s an unmaintainable mess or you don’t even understand how it works, then we end up with our financial institutions running COBOL in 2025. Good luck when regulations change. Have fun when your operating system becomes unsupported and you have to replace the underlying dependencies. Hope your boss doesn’t sue when they have to hire people to rewrite your hackjob.
And these were all already problems before AI code came onto the scene. We had the programming equivalent of script kiddies, people who would blindly copy and paste code from web searches without even reading the date or the comments saying “this is bad and this is why”. But this probably makes it even easier to do, and possibly harder to spot. Combine this with how many universities don’t even focus on lower-level languages so you get plenty of people who can’t understand how to fix any of the trickier errors in their code. And that’s not to say everyone has to be able to, but it’s a problem when so few are able to. So these programmers are unlikely to know if the code has problems so long as it passes their tests, and unlikely to know how to fix those problems when they become clear.
Automation tools are good ideas for assisting and detecting possible mistakes. They’re not good at generating that much code. In fact, that amount of code in that amount of time is suspicious, hinting that it’s unlikely to be well-designed, maintainable or efficient.
From my experience, being “good” at vibe coding is more about being unable to detect flaws in AI generated code rather than being able to code well. Add AI to the workflow of someone who actually understands scalability and maintenance and that won’t be able to get past a couple functions before they drop the AI.
Also, assuming this kid gets weekends off, he would be writing 12k lines of code each day. I don’t think the average programmer could even review that number of lines in a day, so there’s likely no actual supervision for what the kid is feeding into the codebase.
I’d estimate within four months the project will be impenetrable, and they’ll scrap the whole thing.
I, a 10x developer, can hit approve on at least 50k lines a day. 30k if you want me to also add a “LGTM” comment
Waiting for the “our database got deleted, but I still love AI” post any day now.
The code:

God, imagine debugging 250,000 lines of code to find some bug the AI created.
One of a bajillion bugs.
250,000 lines of brand new legacy code nobody has ever thought about or understood? Good luck with that.
I believe that our combined “lines of code” “productivity” will soon reach an all time high.
I wonder if I can make some money off the demand for cleanup that will follow…
Typical CEO thinking number of lines of code is the same as productivity. What was the functionality of those 250k lines? Do arithmetic ops between two ints? Compute if an int is even?
int lollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollolloollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollollol = 0;
Kid’s a wizard I tells ya!
Lauri is a recent teenager-turned-CEO himself… and that “intern” is basically responsible for building Lauri’s entire codebase. The whole service his “company” offers is what that teen bodged together in a month.
Omg his company sells one of those meeting notes bots
I’d bet everything I own that they leak sensitive information from some company within the next couple of months.
This product will 100% have more security holes than a sieve
… I’m starting to think I need to take up freelance pentesting
These MFs don’t even pay developers, what makes you think you’re going to hire an actual pentester
The secret is to sell the vulnerabilities in the black market
Or perform some huge insider trading with all the meetings details you stole.
Bro you have the wrong name
I’m shocked, shocked þat “CEO @ userjourneys.ai” would suggest AI is better þan human developers.
Shocked.






